کِی سراغ مایکروسرویس برویم؟

صرفا نظر شخصی:

• اگر نرم‌افزار شما دارای کاربران محدودی است، سراغ مایکروسرویس نروید. نگویید ما «شرکت شاسکول خفن سیستم» هستیم و نرم‌افزار ما 800 هزار جا نصب است و تعداد کاربران ما بسیار است. منظورم از تعداد کاربران محدود یعنی «به ازای هر نسخهء نصب شده از نرم‌افزارِ شما، حداکثر چند نفر از آن استفاده می‌نمایند؟» مثلا سامانهء مالی غولی نظیر «...ران سیستم» با آن عظمت و پیشینه‌اش در بدترین شرایط زیر 100 کاربر دارد، چه خوش‌تان بیاید، چه نیاید.
• اگر قرار نیست به خارج از دامنهء کسب و کاری که برایش نرم‌افزار نوشتید، سرویس ارائه دهید، سراغ معماری سرویس‌گرا و مشتقاتش از جمله مایکروسرویس نروید.
• اگر داده‌های نرم‌افزار شما به صورت توزیع شده در مکان‌های متفاوتی جمع‌آوری نمی‌شوند و همه یکجا و یکپارچه هستند، سراغ سامانه‌های توزیع شده و مشتقاتش از جمله مایکروسرویس نروید.
• اگر در سامانه‌تان مفهوم تراکنش دارید و این مفهوم از الزامات سامانهء شماست، حتی به مایکروسرویس فکر هم نکنید.
• اگر تکنولوژی‌ها و ابزارهای مورد استفادهء شما، همه یکدست و سازگار است و نیازی به استفاده از تکنولوژی یا زیرساخت غیرمتجانس و مبتنی بر کارِ تخصصیِ تیم‌ها بطور موازی ندارید، سراغ مایکروسرویس نروید.
• اگر کنترلِ بار ورودی و خروجیِ اِعمال شده به سامانهء تان، با تکنیک‌های Caching و Clustering قابل تعدیل هست، سراغ مایکروسرویس نروید.
• اگر می‌توانید با صرف مبلغ معقولی، سخت‌افزاری تهیه کنید که مشکلات و نارسایی‌های نرم‌افزارتان را از بین ببرد، یا با انتقال به فضای ابری مشکلات‌تان حل ‌شود، سراغ مایکروسرویس نروید.

پس کِی سراغ مایکروسرویس برویم؟

• زمانی که صورت مسئلهء ما شامل هیچ یک از شرایط بالا نباشد. (هیچ یک : صور عمومی نفی شده)
• زمانی که مغز خر خورده باشیم و بخواهیم به خاطر کم نیاوردن در مقابل دیگران، در بازار الفاظ جدید، یک انگولکی در مایکروسرویس کنیم و پُزش را بدهیم.
• زمانی که مدیران مستقیم و غیرمستقیم سازمان ما، مغز خر خورده باشند و ما برای حفظ شرایط شغلیِ خودمان مجبور به فرمان بُرداری باشیم.
• زمانی که هیچ دغدغه‌ای در دنیا نداشته باشیم و از سرِ بیکاری بخواهیم خودمان را درگیر مسئله‌ای بکنیم.
• زمانی که بی شغل باشیم و در راستای یافتن شغل مطلوب، با حقوق مکفی، در شرکت هایی با مدیران مغزِ خر خورده، جهت پرکردن رزومهء چشم نواز، نیاز به چنین مهارتی داشته باشیم.
• زمانی که بخواهیم خودمان را در سوشیال-نتورک‌های مختلف، علی‌الخصوص در لینکتین، بزرگ و کاربلد و همه فن حریف جلوه دهیم.